کد مطلب:162421 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:147
هاشم کعبی
حاج هاشم بن حاج حردان كعبی دورقی، در دورق در نزدیكی اهواز متولد شده سپس به كربلا و نجف رفت. به سال 1221 یا 1231 ه.ق.وفات یافت. خطبا شعر او را در مجالس عزا بر منبر می خوانند.
1. و معارضی أسل الرماح
بعارض الخد الاسیل
2. وردوا علی الظماء الردی
ورد الزلال السلسبیل [1] .
3. والشمس غابت بعد ما
هدت الانام الی سبیل
4. كف بها امك الزهراء قد ضربوا
هی التی أختك الحوارا بها سلبوا
5. و ان ناروغی صالیت جمرتها
كانت لا كف ذاك البغی تحتطب [2] .
6. تالله لا أنسی ابن فاطم والعدی
تهدی الیه بوارقا و رعودا
7. قتلوا به بدرا فاظلم لیلهم
فغدوا قیاما فی الضلال قعودا
8. ساموه أن یرد الهوان أو المنیة
والمسود لا یكون مسودا
9. فانصاع لا یعبا بهم عن عدة
كثرت علیه و لا یخاف عدیدا [3] .
10. مابعد یوم ابن النبی
سوی المدامع و السهاد
11. قتل ابن بنت محمد
لرضی یزید عن زیاد
12. اشلاؤه فوق الصعید
ورأسه فوق الصعاد [4] .
1. با گونه ای نرم و لطیف در جلو ضربه ی نیزه ها ایستاد.(سپر او گونه ی نرم او بود).
2. با حالت تشنگی، مرگ را همچون آب زلال سلسبیل نوشید.
3. بعد از اینكه مردم را به راه راست هدایت كرد، خورشید غروب كرد.
4. با همان دستی كه مادرت زهرا را زدند، به اسارت خواهرت دست یازیدند.
5. همان دست ستمگر بود كه برای آتش جنگی كه تو در آن سوختی هیزم فراهم آورد.
6. به خدا سوگند كه هرگز پسر فاطمه (س) را در آن هنگام كه دشمنان مانند رعد و برق به او حمله ور شدند، فراموش نمی كنم.
7. با كشتن او گویی ماه كامل را كشته اند و شب آنها تیره و تار گشته و در همه حال در گمراهی به سر می برند.
8. به او گفتند: یا ذلت را بپذیر یا مرگ را. ولی مولا هیچگاه برده نمی شود.
9. آنها را رها كرد و به ایشان اهمیتی نداد و با اینكه تعدادشان زیاد بود ترسی از آنها به دل راه نداد.
10. بعد از شهادت فرزند پیامبر صلی الله علیه و آله غیر از اشك و اندوه چیزی نمانده است.
11. فرزند دختر پیامبر صلی الله علیه و آله كشته شد تا یزید از (ابن) زیاد راضی شود.
12. بدن او پاره پاره بر خاك افتاد و سر او بر بالای نیزه رفت.
1. و معارضی أسل الرماح
بعارض الخد الاسیل
2. وردوا علی الظماء الردی
ورد الزلال السلسبیل [1] .
3. والشمس غابت بعد ما
هدت الانام الی سبیل
4. كف بها امك الزهراء قد ضربوا
هی التی أختك الحوارا بها سلبوا
5. و ان ناروغی صالیت جمرتها
كانت لا كف ذاك البغی تحتطب [2] .
6. تالله لا أنسی ابن فاطم والعدی
تهدی الیه بوارقا و رعودا
7. قتلوا به بدرا فاظلم لیلهم
فغدوا قیاما فی الضلال قعودا
8. ساموه أن یرد الهوان أو المنیة
والمسود لا یكون مسودا
9. فانصاع لا یعبا بهم عن عدة
كثرت علیه و لا یخاف عدیدا [3] .
10. مابعد یوم ابن النبی
سوی المدامع و السهاد
11. قتل ابن بنت محمد
لرضی یزید عن زیاد
12. اشلاؤه فوق الصعید
ورأسه فوق الصعاد [4] .
1. با گونه ای نرم و لطیف در جلو ضربه ی نیزه ها ایستاد.(سپر او گونه ی نرم او بود).
2. با حالت تشنگی، مرگ را همچون آب زلال سلسبیل نوشید.
3. بعد از اینكه مردم را به راه راست هدایت كرد، خورشید غروب كرد.
4. با همان دستی كه مادرت زهرا را زدند، به اسارت خواهرت دست یازیدند.
5. همان دست ستمگر بود كه برای آتش جنگی كه تو در آن سوختی هیزم فراهم آورد.
6. به خدا سوگند كه هرگز پسر فاطمه (س) را در آن هنگام كه دشمنان مانند رعد و برق به او حمله ور شدند، فراموش نمی كنم.
7. با كشتن او گویی ماه كامل را كشته اند و شب آنها تیره و تار گشته و در همه حال در گمراهی به سر می برند.
8. به او گفتند: یا ذلت را بپذیر یا مرگ را. ولی مولا هیچگاه برده نمی شود.
9. آنها را رها كرد و به ایشان اهمیتی نداد و با اینكه تعدادشان زیاد بود ترسی از آنها به دل راه نداد.
10. بعد از شهادت فرزند پیامبر صلی الله علیه و آله غیر از اشك و اندوه چیزی نمانده است.
11. فرزند دختر پیامبر صلی الله علیه و آله كشته شد تا یزید از (ابن) زیاد راضی شود.
12. بدن او پاره پاره بر خاك افتاد و سر او بر بالای نیزه رفت.
[1] ادب الطف، ج 6، ص 216-215.
[2] ادب الطف ج 6، ص 222 و 111.
[3] اعيان الشيعه، ج 10، ص 238.
[4] همان، ص 239.